පිය මැන්නේ ඇයිද එසේ
රිදවාලා ඔබ මසිත මෙසේ
දුර ගවුවේ මා ඉන්නේ
මතකේ රැදුනා ඒ සිතුවිල්ලේ
සෙවනැලි මාවතේ ඇදි ඒ ජීවිතේ
සෙවනැලි මාවතේ ඇදි ඒ ජීවිතේ
රැලි මත සාගරේ මතුවේවා
සදා ඒ සිහිනේ...
සියුමැලි ඔබෙ වත රැදි ඒ දෙකපුල් කී කතා
ඇසේ සවන් පුරවා මගෙ දැහැනේ
සියුමැලි ඔබෙ වත රැදි ඒ දෙකපුල් කී කතා
ඇසේ සවන් පුරවා මගෙ දැහැනේ
අත් වැල් බැදගෙන වැල්ලේ ඇදි ඒ රූ රටා
මැකී ගියා රැල්ලේ නිසල රැයේ....
සිත ගත්තේ නැතුව නොවේ
සැමදා ඒලෙස බලා ඇයි ඉන්නේ
හද අරනේ රැදුනු සෙනේ
පුබුදා සොයනු මැනේ හසරැල්ලේ
නැතුවත් මේ බවේ මතු එන ජීවිතේ
නැතුවත් මේ බවේ මතු එන ජීවිතේ
සැමදා ඒ සෙනේ
සතුවේවා සදා....
සියුමැලි ඔබෙ වත රැදි ඒ දෙකපුල් කී කතා
ඇසේ සවන් පුරවා මගෙ දැහැනේ
සතුවේවා සදා....
සියුමැලි ඔබෙ වත රැදි ඒ දෙකපුල් කී කතා
ඇසේ සවන් පුරවා මගෙ දැහැනේ
අත් වැල් බැදගෙන වැල්ලේ ඇදි ඒ රූ රටා
මැකි ගියා රැල්ලේ නිසල රැයේ....//
No comments:
Post a Comment